Bandung Lautan Api

 Dina wanci isuk kadenge sora recetna manuk anu ngageterkeun kana hate, tibeulah wetan kadenge anu cinggorowok "Allahu akbar" sabari lulumpatan.  

Toha ngarasa sedih nempo nagarana pinuh ku kapeurih jeung kasusah, maneh na mikirken kumaha carana nganggeskeun ieu kapeurih jeung panjajahan, teu lila tibeulah wetan aya sora bom anu ngbeledug tarik pisan "Duarrrrrrr". Toha reuwas kacida,  kukituna manehna buru-buru nyamperkeun ka eta tempat bari jeung ka ayaan reuwas jeung sieun ku sabab sieun aya lobana korban deui di Bandung. Pas nepi manehna nempo seuneu anu sakitu geudena ngabeubeula sapanjang jalan jeung meakeun satengahna pamukiman warga, Toha ceurik nempo waasna loba korban jeung ancurna eta pamukiman gara-gara dibom ku tantara Sekutu. Manehna nempo didinya loba tantara Sekutu anu sakitu bungahna nempo rakyat Indonesia paraeh, careurik, jeung kasusahan. Toha ngarasa ambeuk teu narima wargi Bandung dijadikeun boneka nu eweuh hargaan ku tantara Sekutu. Geus nempo eta manehna balik sabari mikirken kumaha carana nyalametkeun masyarakat Bandung ti tantara Sekutu, pas keur diperjalanan manehna nempo mobil tantara Sekutu nu sakitu ngajeng-jrengna loba, nyaeta keur nganterkeun mesiu ka gudang. Didinya Toha ngaderegdeg  nempo mesiu sakitu lobana jeung mikirkeun naon deui rencana nu dek  dilakukeun ku tantara Sekutu. Geus nempo eta manehna mureudkeun niat dek balik, Toha buru-buru lumpat ka imahna Krisnobroto Rayhan Pradipta Kusumo (babaturana). Manehna nyaritakeun kabeh anu geus terjadi.

Toha nyarita ka Krisnobroto Rayhan Pradipta Kusumo manehna hayang nyalametkeun Kota Bandung, manehna boga ide dek ngaledakeun gudang mesiu tentara Sekutu ngarah Kota Bandung aman tina ledakan tantara Sekutu anu hayang nguasakeun Kota Bandung. Toha teu ridho lamun nepi ka Kota Bandung dikuasaan ku tantara Sekutu jeung pribumina dijadikeun boneka nu eweuh hargaan atawa pribumina diusir ku tantara Sekutu. Teu lila datang Mohammad Ramdan sabari ceurik. Toha nanya "Kunaon Ramdan?" Ramdan ngajawab "Kuring ngarasa peurih Toha ngadenge Kota Bandung dek diancurkeun ku tantara Sekutu". Didinya Toha ambeuk ngadenge yen tempat kalahirana edek diancurkeun ku tantara  Sekutu. Toha ngomong "Ramdan kumaha lamun urang ledakeun wae gudang mesiu tantara Sekutu, tuluy kabeh penduduk ceuna ngungsi ka Bandung  wetan ngarah Kota Bandung kidul, urang mah teu ridho pisan lamun Kota Bandung rek di ancurkeun atawa dek dicicingan ku tantara Sekutu". Tembalna Ramdan "Hayu urang rela ngorbankeun  jiwa raga urang semi nyalametkeun rebuan  nyawa". 

Toha jeung Ramdan pamit ka Krisnobroto Rayhan Pradipta Kusumo edek nyiapkeun rencana jang engke ngaledakeun gudang mesiu.

Krisnobroto Rayhan Pradipta kecapna "Hampura barudak kuring mah  ukur bisa maturan nepi ka markasna tantara Sekutu". Tembal Toha "Keunbae han sakitu ge urang bagi-bagi tugas we ayeuna mah, keun bagean ngaledakeun gudang namah bagean kuring jeung si Ramdan, maneh mah  bagean ngajaan situasi diluar markasna tantara Sekutu we supaya kondusip". 

Tembal Ramdan "Enya sok we urang silih doakeun ayeunamah supaya niat rencana urang nyalametkeun Kota Bandung teh lancar...aamiinn".

Toha, Ramdan jeung Reyhan silih tangkep sosonoan, terus Toha jeung Ramdan indit ti imah Reyhan edek nyiapkeun rencana jang engke peuting ngaledakeun gudang mesiu. 

Wanci nunjukeun jam 11 peuting Toha jeung Ramdan keur nyiapkeun rencana jeung nyiapkeun alat-alatna. 

Disisi lainna Reyhan keur riweuh mere bewara ka kabeh penduduk supaya ngaduruk imahna masing-masing ngarah heunteu dicicingan ku tantara Sekutu. 

Kurang lewih dijam 12 (Duarrrrrrrrrrrrr)....kadenge sora ledakan anu sakitu gedena. Nyaeta ledakan Toha jeung Ramdan tea.

Kabeh masyarakat Bandung riweuh jeung rusuh buru-buru ninggalkeun Kota Bandung, tapi iwal si Reyhan anu can indit kulantaran nungguan heula babaturana nyaeta Toha jeung Ramdan balik ti gudang markasna tantara Sekutu. 

Geus leuwih ti 3 jam si Reyhan nungguan si Toha jeung si Ramdan teu balik-balik wae. 

Si Reyhan hariwang ka si Ramdan jeung Toha, kukituna si Reyhan indit nyusul nyampeurkeun si Ramdan jeung si Toha bari jeung hatena teungeunah, dijalan si Reyhan ngadoa kasalametan si Ramdan jeung si Toha.

Teu lila si Reyhan ges nepi digudang mesiu,  manehna reuwas seuneu ges pinuh ngabeubeula, eweh tanda-tanda jelema anu salamet. Mayit geus pabalatak, si Reyhan ngajerittt maratan langit (....Allahu akbarr Tohaaa...Ramdaannnn..) maraneh dimana." Kecap si Reyhan sabari ceurik kacida. Teu mahi nepi kadinya si Reyhan tetep neangan Toha jeung Ramdan, pas ker leumpang  manehna titajong kana jam tangan, si Reyhan nempo jam tangan eta jeung sadar yen eta jam tangan anu sok dipake si Toha "Gusti ieu teh jam tangan si Toha". Si Reyhan ceurik barilihan. Nempo jam tangan si Toha ge geus ancur komo deui si Toha na. Kusabab geus eweh deui pangharepan da kabeh ge geus beak ku seuneu nu sakitu geudena si Reyhan balik sabari ceurik barilihan, dina hatena pinuh kurasa kaduhung kusabab manehna ngarasa teu bisa nyalametkeun Toha jeung Ramdan, manehna kaduhung anu amat gede geus kalengitan babaturan timasa leutikna. Reyhan ceurik sabari ngomong "Euhhhh Toha ..Ramdan  hampura kuring teu bisa nyalametkeun maraneh, kaduhung kuring kaleungitan babaturan anu sakitu bageurna nyeri hate kuring, sing tenang  maraneh diditu maraneh geus nyalametkeun rebuan nyawa, tibatan kudu kaleungitan nyawa maraneh oge. Mulia pisan pamolah maneh Tohaa...Ramdan ".  Sabari dina kaayaan ceurik jeung nyekelan jam tangan Toha...Reyhan balik ka pangungsian.

kelompok 4

syahira

nabila

hani

ibnu darda 

rayhan hariwijaya

rizal